قرآن و اهل بيت عليهم السلام رمزماندگاري

سرانجام سرهای شهیدان کربلا، از جمله سر مبارک امام حسین(ع) چه شد؟سر همه شهدای کربلا (جز علی‌اصغر(ع) و حر بن یزید ریاحی) از تن جدا گشته و به‌همراه کاروان اسیران کربلا به کوفه و شام برده شد. بیشتر علمای شیعه معتقدند سر امام حسین پس از کوفه و شام به کربلا بازگردانده شد و در کنار بدن ایشان دفن گردید.قول‌های دیگری نیز بر دفن سر امام حسین در دمشق و مصر وجود دارد. همچنین برخی قول‌ها بر دفن سر امام در مدینه و یا نجف دلالت دارد که البته پس از مدتی به کربلا بازگردانده و در آن‌جا دفن شد.در مورد سر دیگر شهدای کربلا نیز قول مشهور، بازگشت به کربلا و دفن در آنجا است؛ البته مقبره‌ای در قبرستان باب صغیر شام منسوب به سرهای شهدای کربلا وجود دارد.جدا شدن سر شهدای کربلا جز دو شهیدپس از شهادت امام حسین به دستور عمر بن سعد، سر همهٔ شهدا از بدن جدا شد. در میان شهدا، تنها سر دو نفر از بدن جدا نشد:علی‌اصغر که پس از واقعه کربلا سر او از بدن جدا نشد؛ زیرا امام حسین او را دفن کرده بود.حر بن یزید ریاحی نیز سرش از بدن جدا نشد؛ زیرا خویشاوندان و افراد هم‌قبیله او، مانع از بریدن سر او شدند.[۱]سرهای شهدا، بین قبایل مختلف تقسیم شد تا به کوفه و شام ببرند و جایزه بگیرند. پس از ورود به کوفه و مدتی حضور در آنجا، سرهای شهدا به همراه کاروان اسیران واقعه کربلا به سمت شام حرکت داده شدند.[۱]سرنوشت سر امام حسیندر مورد سرانجام سر امام حسین، نظرات مختلفی وجود دارد:1. بازگشت به کربلابیشتر علمای شیعه، معتقدند امام سجاد، در روز اربعین (بیستم ماه صفر سال ۶۱ق) وارد کربلا شده و سر امام حسین را در کربلا دفن کرد.[۲] سید بن طاووس عالم شیعه قرن هفتم قمری، در لهوف نقل کرده که سر امام حسین، از شام برگردانده شده و در کربلا در کنار جسد، قرآن و اهل بيت عليهم السلام رمزماندگاري...

چکیدهروایات معتبر اسلامی از اهمیت این مسأله و تأکید پیشوایان دین بر زنده نگهداشتن یاد و خاطره جان‌بازی‌های شهیدان کربلا حکایت می‌کند. روایات اهل بیت علیهم السلام در فضیلت زیارت امام حسین ـ علیه السلام ـ از راه دور و نزدیک فراوان است. اربعین، مقطع پایان‌ یافتن اسارت اهل‌بیت علیهم السلام، کامل‌شدن رسالت حضرت زینب و امام سجاد علیهما السلام در رسواساختن یزیدیان و رساندن پیام خون سرخ حسین به گمراهان کوفی و شامی است. از دیگر سو اربعین، مبدأ حرکت جوشنده و تمام‌ناشدنی تبلیغ و ترویج فرهنگ حسینی هم هست. فردی که با پای پیاده از نجف تا کربلا می‌رود و پایان سفرش حضور در مضجع امام و ولی خدا و اعلان بیعت با اوست، در واقع نوعی مهاجرت نمادین را از خود به سمت امام به نمایش می‌گذارد. مراسم پیاده روی اربعین که با حضور عاشقانه و خالصانه دوستان اهل‌بیت، فارغ هرملیت و زبان، انجام می‌گیرد، یکی از بهترین فرصت‌های آشنایی و تعمیق روابط معنوی، سیاسی و فرهنگی شیعیان جهان است! مقدمهمروری گذرا بر روایات پیامبر و اهل‌بیت علیهم السلام به خوبی نشان می‌دهد که از منظر فرهنگ ناب شیعه زیارت امام حسین ـ علیه السلام ـ، گریه و سوگواری بر مصائب آن امام و بزرگداشت ایام شهادت آن حضرت و یاران مظلومش، از جایگاه بلند و برجسته‌ای برخوردار است. روایات معتبر اسلامی از اهمیت این مسأله و تأکید پیشوایان دین بر زنده نگهداشتن یاد و خاطره جان‌بازی‌های شهیدان کربلا حکایت می‌کند. تعابیری که در روایات ما در این باره وارد شده و پاداش‌های گوناگونی که بر این امر مژده داده شده است، بسیار شگفت‌انگیز می‌نماید.امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمود: خداوند خیر هرکس را بخواهد، دوستی امام حسین و دوستی زیارت او را در دلش می‌افکند و برای هرکس بد بخواه قرآن و اهل بيت عليهم السلام رمزماندگاري...

اربعین'>اربعین چه روزی است؟'>است؟ زیارت'>زیارت اربعین و پیاده‌روی برای زیارت مستحب است؟اربعین حسینی، چهلم شهادت امام حسین است که روز دهم محرم سال ۶۱ قمری به شهادت رسید. جوامع شیعی هر سال این روز را گرامی می‌دارند و به عزاداری می‌پردازند. برخی فقیهان زیارت حرم امام حسین(ع) در روز اربعین را مستحب دانسته‌اند.در برخی منابع تاریخی آمده است که در روز اربعین اسرای کربلا به زیارت مزار امام حسین(ع) رفتند. این قول را بعضی مورخان و عالمان از جمله شهید مطهری نقد کرده‌اند. در کتاب‌های تاریخی نقل شده است که جابر بن عبدالله انصاری صحابی پیامبر(ص) در اولین اربعین قبر امام حسین(ع) را زیارت کرده است. از این جهت اربعین برای شیعیان مهم تلقی شده و عزاداری و زیارت حرم امام حسین(ع) در هر سال از مناسک و آداب دینی شیعیان شمرده می‌شود.روایاتی در باب ارزش و فضیلت پیاده‌روی برای زیارت حرم امام حسین(ع) آمده است.بازگشت اسرای کربلا در اولین اربعینحضور اسرای کربلای در اولین اربعین شهادت امام حسین(ع) بر سر مزار آن حضرت در کربلا از مسائلی است که در قرون اخیر برخی محققان شیعه درباره آن تشکیک کرده‌اند. در مقابل، برخی دیگر از اندیشمندان، درصدد رد این تشکیک و اثبات اربعین اول شده‌اند. آنچه بسیاری از منابع کهن از آن سخن گفته‌اند، این است که در این روز، سرِ امام حسین(ع) به بدنش ملحق شده است[۱]عده‌ای مانند شیخ بهایی معتقد هستند روز ۲۰ صفر یعنی اربعین زمانی است که اهل بیت امام حسین(ع) یعنی کاروان اسرا، از شام به کربلا رسیدند. سید ابن طاووس در اواخر عمر نقدی بر این موضوع می‌نویسد. علامه مجلسی، میرزا حسین نوری، شیخ عباس قمی، ابوالحسن شعرانی، سید جعفر شهیدی و شهید مطهری[۲] از منکران این واقعه هستند. شیخ طوسی و شیخ مفید در آثارشان تصریح کرده قرآن و اهل بيت عليهم السلام رمزماندگاري...